Szelak lemon PREMIUM(K)

SZELAK Szelak nie należy właściwie do zwykłych, miękkich żywic i można go zaliczyć do produktów pochodzenia ściśle zwierzęcego czy też roślinnego. Powstaje on w ten sposób, że pewne gatunki czerwców, owadów z rzędu pluskwiaków, pasożytując na niektórych gatunkach roślin /głównie figowców/ wypijają sok z pędów i przerabiają go w organizmie na masę żywiczną. Jest ona następnie wydzielana i pokrywa całą powierzchnię czerwca, który w końcu pod nią zamiera. Przy dużej liczbie takich owadów gałęzie pokrywają się skorupą o grubości do 1 cm, co prowadzi do ich obumarcia. Szelak “lak pierwotny”, pochodzi często z zupełnie innych roślin, nie zawsze jest wyprodukowany przez te same czerwce. W języku hinduskim nazywa się “laki” to znaczy “sto tysięcy” i świadczy jak ogromna liczba owadów jest potrzebna do jego wytworzenia. Czerwce są hodowane sztucznie na szeroką skalę w Indiach. Żywicę zbiera się cztery razy do roku. Zanim produkt ten trafi do odbiorców, jest poddawany przeróbce. Uwalnia się go od zanieczyszczeń, usuwa rozpuszczalny w wodzie barwnik i wosk szelakowy. Potem się stapia często z dodatkiem kalafonii i przerabia na łuski na specjalnych walcach. Tak spreparowany szelak ma zabarwienie od jasnożółtego do rubinowego, który uważany jest za mniej wartościowy. Szelak zawiera, oprócz żywicy szelakowej i pewnej ilości zanieczyszczeń wosk szelakowy, oraz barwniki. Topi się w temperaturze 110-125stopni C. Rozpuszcza się w spirytusie metylowym, etylowym i acetonie, a na gorąco - w wodzie, zawierającej pewien procent zasad. Szelak zmydlony w roztworze boraksowym stosowany jest do wyrobu tuszów nierozpuszczalnych po wyschnięciu. Jest odporny na światło. Biały szelak wyrabia się z odmian jasnożółtych przez działanie chemiczne, /wybielanie/ przede wszystkim związkami chloru /podchloryn sodu/. Roztwory spirytusowe są jednak jeszcze zabarwione na lekko żółty kolor. Szelak bielony jest bardziej kruchy i wymaga przechowywania pod wodą, bez dostępu światła i powietrza, gdyż staje się nierozpuszczalny w alkoholu. Barwne odmiany szelaku służą do wyrobu werniksów złocistych i są najlepszym materiałem izolującym przy złoceniach olejnych. Szelak pod nazwą “gumi lack” występuje w starym piśmiennictwie już na początku XVIIwieku.